قصه از اینجا شروع میشود که سال 1377 درشهر میسیساگا کانادا متولد شدم. پس از مدتی کوتاهی به آمریکا و شهر ساکرامنتو در ایالت کالیفرنیا مهاجرت کردیم و تا 10 سالگی زندگیام را آنجا گذراندم. در سن 10 سالگی بود که به ایران آمدیم و مابقی دوران زندگی ام تا به حال را در تهران گذراندم. پس از گذراندن دوران دانشآموزی، سال 96 در رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی قبول شدم. از سال 1401 هم در مرکز تحقیقات علوم اعصاب دانشگاه شهید بهشتی به عنوان پژوهشگر فعالیت دارم.
در دوران دانشجویی پزشکی، علاقه شدیدی به خواندن در مورد هر آنچه به مغز و ذهن مربوط است اعم ازعلوم اعصاب، علوم شناختی، روانپزشکی و علوم رفتاری داشتهام و جزو درگیریهای ثابت ام بوده است. در کنار مطالعات علمی، فلسفه و یافتن پاسخ برای سوالات از جنس فلسفی هم حجم زیادی از مطالعاتم را دربرگرفته است. ضرورت نگاه میان رشتهای و نگاه چند بعدی به مسائل علمی و فلسفی همیشه جزو دغدغههای فکریام بوده است، به طوری که در سال 1399 به همراه تیمی توانمند و علاقهمند اقدام به تاسیس انجمن مغز و فلسفه ذهن علوم پزشکی شهید بهشتی نمودیم و این رویکرد میانرشتهای در مسائل مربوط به مغر و ذهن را در برنامههای انجمن پیاده کردهایم. در سال 1401 نیز در قالب المپیاد کشوری علوم پزشکی، در رشته مطالعات میانرشتهای علوم انسانی و سلامت(یا فلسفه پزشکی) مدال برنز کسب کردم.
رویکرد خاصی که توجه مرا در علوم اعصابشناختی و فلسفه ذهن جلب کرده است، رویکردهای بدنمند و بیولوژیک میباشد. در کنفرانس علمِ آگاهیThe Science of Consciousness)) که هر ساله توسط مرکز مطالعات آگاهی دانشگاه آریزونای امریکا برگزار میشود، و در بیست و نهمین دوره خود که در شهر تورمینا ایالت سیسیل کشور ایتالیا برگزار شد، مقالهام در ارتباط با همین رویکردهای بدنمند و بیولوژیک به آگاهی(consciousness) را ارائه دادم. این کنفرانس فرصتی بود تا بتوانم با بزرگان حوزه آگاهی از رشتههای مختلف همچون دیوید چالمرز، استوارت همروف، سِر راجر پنروز، آنیل سث، نیک هامفری و خیلیهای دیگر از نزدیک دیدار و گفت و گو داشته باشم. این دیدارها زمینه ایجاد روابط علمی و پژوهشی با این اساتید بزرگ را فراهم کرد و باعث ایجاد امکان برگزاری رویدادهای مشترک با این سرآمدان شده است. از موسسه حامی متشکرم که با تسهیلگریای که برای این سفر کردند، این فرصت را برای بنده مهیا کردند. امیدوارم این گونه حمایتها باعث آشنایی بیشتر دانشجویان و محققان ایرانی با این اساتید سرآمد و تحولات شگرف این حوزهها شود.
انتهای پیام
موسسهی حامی به دنبال توسعه علوم انسانی و اجتماعی در کشور به ویژه توسعه دانش مدیریت و حکمرانی (governance) است. بدین منظور ما سعی می کنیم از فعالیتهایی که سبب گسترش دانش عمومی نسبت به این علوم می شود حمایت کنیم.