در حال حاضر استادیار دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف هستم و فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی من متمرکز در حوزه بازاریابی می‌باشد. به طور خاص علایق پژوهشی من در حوزه مطالعات رفتار مصرف کننده و در موضوعات مرتبط با استراتژی بازاریابی، مدیریت برند، بازاریابی دیجیتال، خرده فروشی، و رشد کسب‌وکارهای دیجیتال و فناورانه قرار دارد. علاوه بر این، سابقه تدریس درس‌های استراتژی بازاریابی، مدیریت برند و ارتباطات بازاریابی، مدیریت بازاریابی، و بازاریابی دیجیتال را دارم. بجز مباحث آکادمیک، همیشه ارتباط خود را نیز با صنعت حفظ کرده ام و در موضوعات تخصصی خود به عنوان مشاور با شرکتهای مختلفی تعامل دارم.

برای رسیدن به جایگاهی که الان دارم، مسیر پر فراز و نشیبی را دنبال کردم. یکی از نقاط عطف زندگی من ورود به دبیرستان انرژی اتمی تهران و شروع تحصیل در رشته ریاضی و فیزیک بود. در دوران دبیرستان با تمام وجود روی یک هدف متمرکز بودم و آن ورود به یکی از رشته های مهندسی در دانشگاه صنعتی شریف به عنوان برترین دانشگاه کشور بود. ثمره این تلاش‌ها را در کنکور سراسری سال 1382 با اخذ رتبه 500 منطقه یک (در یکی از پر رقابتی ترین دوران کنکور ریاضی و فیزیک) بدست آوردم. بعد از آزمون سراسری، بررسی های زیادی را راجع به رشته‌های مختلف دانشگاهی انجام دادم و به یک نتیجه قاطع رسیدم. در آن مقطع تصمیم گرفتم که تنها رشته مهندسی صنایع را در برگه انتخاب رشته وارد کنم و خوشبختانه توانستم در کد رشته انتخابی اولم یعنی مهندسی صنایع دانشگاه شریف قبول شوم.

ورود به دانشگاه شریف برایم مسیری را رقم زد که تا امروز بیش از نیمی از عمرم را در آن مسیر در این دانشگاه گذرانده ام. رشته مهندسی صنایع برایم جذابیت‌های زیادی داشت. این رشته نقطه اتصال دنیای مهندسی و مدیریت است که لنز دید من به محیط پیچیده جامعه را کاملا تحت تاثیر قرار داده است. تلفیق استفاده از ابزارهای محاسباتی مهندسی و مباحث علوم انسانی در دروس مهندسی صنایع، همان چیزی بود که برای یادگیری آن این رشته را انتخاب کرده بودم. علاوه بر این، در کنار دروس دانشگاهی، حلقه‌های مطالعاتی هم با برخی از دوستان داشتیم و با هم برخی کتابهای مدیریتی را می‌خواندیم و بحث می‌کردیم. در آن سالها تازه رشته MBA شریف با همت بالای استاد گرانقدر، جناب آقای دکتر مشایخی راه اندازی شده بود و رویدادهای زیادی برای آشنایی جامعه دانشگاهی با این رشته و اهمیت آن برگزار می‌شد. رویدادهایی که در اکثر موارد من نیز سعی می‌کردم یک پای ثابت آن باشم و بیشتر بیاموزم. مجموع همه این اتفاق‌هایی که در جریان سال‌های دوران لیسانسم تجربه کردم، مرا به این سمت برد که بیشتر به مباحث پیچیده مدیریتی علاقه‌مند شوم و مصمم بشوم که حتما باید در رشته MBA تحصیل خود را ادامه دهم.

در کنکور کارشناسی ارشد سال 1387 در رشته MBA رتبه 5 را کسب کردم و با ورود به دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه شریف به هدفم در آن مقطع رسیدم. دوران کارشناسی ارشد، یکی از مهمترین مقاطع زندگی من بود. MBA شریف برای من که عاشق مباحث مدیریتی بودم، حکم رودخانه‌ای را داشت که هر کدام از اساتید با جرعه‌ای از آن آب، کمی از تشنگی‌ام را چاره می‌کردند. در بین همه مباحث مدیریتی مباحث مربوط به مشتریان و بازار مرا کاملا مجذوب خود می‌کرد و تصمیم‌ گرفتم که در ادامه زندگی تحصیلی و حرفه‌ای ام، در حوزه بازاریابی متمرکز شوم. در این زمان، یک اتفاق دیگر نیز تاثیر زیادی در شکل گیری ادامه مسیر تحصیلی‌‌ام داشت. در واقع توانستم در دو درس سمینار بازاریابی مقطع دکتری شرکت کنم و پایه‌های نظری خودم در حوزه مطالعات رفتار مصرف کننده و استراتژی بازاریابی را بسیار قوی کنم. در طی این مسیر، علاقه‌ام به ادامه تحصیل در رشته بازاریابی در مقطع دکتری چندین برابر شده بود و طور جد به دنبال عملی کردن این هدفم بودم.

با توجه به اینکه در بین دانشجویان ممتاز MBA شریف بودم، در سال 91 با سهمیه استعدادهای درخشان در دوره دکتری مدیریت شریف پذیرفته شدم. با توجه به علاقه‌ای که به مباحث مدیریت برند داشتم، موضوع تز دکتری ام را نیز در این حوزه تعریف کردم. به طور خاص در این مقطع بر روی مباحث مدیریت برند در بستر رسانه‌های اجتماعی متمرکز بودم. ماحصل تلاش‌هایم در مقطع دکتری منجر به چاپ چندین مقاله در مجلات معتبر بین المللی و داخلی گردید و در سال 1398 موفق به اخذ مدرک دکتری مدیریت از دانشگاه صنعتی شریف شدم.

حال دوباره بعد از مقطع کوتاهی دوباره به خانه‌ام در دانشگاه شریف بازگشته‌ام. اما این بار در کسوت معلمی دانشگاه به جمع اساتید دانشکده مدیریت و اقتصاد شریف ملحق شدم و نهایت تلاش خود را برای موفقیت در این عرصه نیز خواهم نمود.

انتهای پیام