در سال ۱۳۷۱ در کرمان متولد شد. به دنبال کسب مدال طلا در المپیاد ادبی دانش‌آموزی و علاقۀ همیشگی به فرهنگ، ادب و هنر ایرانی وارد دانشگاه تهران و در رشتۀ ادبیات فارسی مشغول به تحصیل شد. پس از یک سال تحصیل، همزمان در رشتۀ باستان‌شناسی دانشگاه تهران را شروع کرد. در کنار تحصیل، به یادگیری زبان‌های پرکاربرد در مطالعاتش، یعنی زبان‌های عربی و فرانسه و همچنین کارآموزی در موزۀ ملی ایران و شرکت در حفاری‌های باستان‌شناسی متعدد مشغول شد. پرسش‌ها و دغدغه‌های جدی و نظری در باب هنر او را به سمت فلسفۀ هنر کشاند و موجب شد که در مقطع کارشناسی‌ارشد این رشته در دانشگاه هنر تهران مشغول به تحصیل شود.

در ضمن آشنایی بیشتر با هنر ایران، متوجه شد که علی رغم غنای فرهنگی و تاریخی هنر این سرزمین، متأسفانه تعداد پژوهشگران و صاحب نظران ایرانی در زمینۀ هنر و تاریخ هنر انگشت شمار هستند و هر آنچه یافت می شود عمدتاً آثار مستشرقان غربی است که بعضاً مغلوط و غرض آلودند. این دغدغه و همچنین علاقۀ شخصی موجب شد که برای تحصیل در رشتۀ تاریخ هنر، رشته‌ای که در دانشگاه‌های ایران ارائه نمی‌شود، در خارج از کشور اقدام کند. او در دو دانشگاه شیکاگو و دانشگاه ایلینوی پذیرفته شد که تصمیم به تحصیل در دانشگاه شیکاگو را گرفت.

اهداف او از تحصیل در این رشته، در درجۀ اول شناسایی و شناساندن ظرفیت‌های غنی هنر به طور کلی و هنر ایرانی به طور خاص در تمدن‌سازی و شکل دادن به هویت ملی است. در مرتبۀ دوم، به عنوان یک مورخ به دنبال شناخت و مطالعۀ دقیق و بی‌طرفانۀ تاریخ هنر است؛ به گونه‌ای که نتایج این مطالعات راهگشای سیاست‌گذاران فرهنگی جامعۀ معاصر ایران باشد.