در همان سال‌های اول راهنمایی متوجه علاقه‌ام به تاریخ و ادبیات شده بودم. از مباحثه و گفت‌وگو درباره امور اجتماعی لذت می‌بردم. اوقات فراغتم را صرف مطالعه کتاب‌های ادبی، تاریخی و اجتماعی می‌کردم؛ همه‌ی این‌ها باعث شد تا متوجه شوم که به رشته‌های علوم انسانی علاقه‌مند هستم. اول دبیرستان، علی رغم این‌که دبیران و خانواده من را به رشته ریاضی سوق می‌دادند، رشته علوم انسانی را انتخاب کردم. این تصمیم، یکی از بهترین انتخاب‌هایم بود که هیچ‌گاه از آن پشیمان نمی‌شوم. پس از پشت سر گذاشتن کنکور، وارد کارشناسی رشته حقوق در دانشگاه شهید بهشتی شدم. در طول دوره کارشناسی حقوق سعی کردم تا علاقه‌ی خود را در شاخه‌های حقوق بیابم. در نهایت، متوجه شدم شاخه‌های نوین رشته حقوق و جنبه‌های قراردادی آن، برای من جذابیت بیشتری دارند. به همین دلیل، در مقطع کارشناسی ارشد، حقوق تجارت بین‌الملل را انتخاب کردم و از طریق استعدادهای درخشان وارد این رشته دردانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی شدم و باز هم علاقه خودم را در میان دروس این رشته، به داوری نزدیک‌تر دیدم. به همین دلیل، در کنار مطالعات جانبی تصمیم گرفتم دوره‌های داوری معتبر  را جستجو کنم ( بالأخره «علم را باید جست حتی در چین»). بعد از تمام این جست‌جوها، دوره داوری تجاری آکادمی داوری پاریس را یافتم. امیدوارم که بتوانم از فرصت به دست آمده، نهایت استفاده را ببرم و در گسترش نهاد داوری در حل و فصل اختلافات، در کشورم نقشی ایفا نمایم.